Hayat bazan çok acımasız,
insafsızca savuruyorEylülde düşen yapraklar gibi.
Biten bir şeyler var,tuymaya çalışıpta tutamadığın,
yaşanmışlıklar,yaşayamadıklarımız mı fazla seçmekte zorlandığımız...
Ağlamak bağıra, bağıra kusmak bir şeyleri birikmişleri gözyaşı ile yıkamak,
yürekteki kini, öfkeyi,zehiri dışarı akıtmak,
keşkelerden kurtulmak
saklanmadan, sakınmadan birazda kendin için hesapsız,
kaygısız hatta fütursuzca dolu,dolu yaşamak...
Akibeti ölüm nasılsa...
Ey hayat varmısın dansa!?
gül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder