Teni değdi toprağa buz gibi!
toprak üşüdü,,,
gencecikti, en güzel çağıydı hayatının
çok erkendi,,,
ne çok hayali vardı askıda asılı kaldı...
Kara gözlerinde mor halkalar
ufka bakakaldı...
Oysa,,,
uzaklarda atardı yüreği bedeni burada olsada,
filizi , fidanı yetim kaldı...
Toprağa düştü teni geçti vakit geçti!
ne çok üşümüştü buz gibi,,,
toprak üşüdü...
*GÜL*
