Kızıl akşamlar...

OLMUYOR!

Olmuyor!

Kırık aynalara bakan yüz gülemiyor,

Onmuyor!

Kanayan yaralar kabuk bağlamıyor.

Sönmüyor!

Yanan ateş, içten içe kor olmuş dağlıyor,

Dinlemiyor!

Yürek söz dinlemiyor için, için yanıyor.

Bitmiyor!

Unutulmuş zanetiğin, hançer, hançer içini kazıyor.

Dinmiyor!

Gözdeki yaş, nede onu körükleyen hoyrat yağmur.

Susmuyor!

Kara kaplıya yazdığın anılar isyan etmiş

Olmuyor!

Ne yüreğim nede benliğim sensiz olmuyor

Doğmuyor!

Karardı dünyam güneş doğmuyor

Geçmiyor!

Ömür biterken özlem bitmiyor...

HAVA AYAZ

Hava ayaz!
Günlerdir güneş yüzünü saklıyor
yüz görümlüğü isteyen gelin sanki,,,
bulutları çekmiş üzerine kalın bir duvak gibi ...
Üşüyor bahçede ki incir ağacı
dalına konmuş, bir minik serçe o da üşüyor...
Hava ayaz!
içeride, yanan soba
dışarıyı ısıtmıyor dal üşüyor toprak üşüyor,,,
Her şey üşüyor...
Hadi güneş aç duvağını göster yüzünü
gülsün yüzün mutlu bir gelin gibi
dağılsın bu, buz gibi kasvet.
(Gül)